Een nuance over de functie van een werkproces kan ik geven naar voorbeeld van de door mij bewonderde filmregisseur Andreij Tarkovski. Film is denk ik interessant vergelijkingsmateriaal voor de opera op het gebied van productie. Het maken vindt plaats onder zeer complexe omstandigheden en er is daardoor noodgedwongen een groot team aan het werk waarin complexe verhoudingen bestaan tussen mensen en hun verantwoordelijkheden binnen de productie. Tarkovski heeft hele expliciete ideeen over het werkproces en staat daarin lijnrecht tegenover Yo! Opera. Hij draait het belang van het werkproces juist om. Tarkovski maakt zijn films, veel meer dan op basis van een vaststaand verhaal of storyboard, op basis van een innerlijke overtuiging die de aanleiding is om een film te creeren. Hij beschrijft het proces vanaf het schrijven van het script tot aan de postproductie van de edits als een grote leidensweg voor de kunstenaar om zijn oorspronkelijke idee overeind te houden ondanks de enorme druk die op het bestaansrecht van dit idee wordt uitgeoefend door de realiteit van de productie. Kortom – het werkproces als een proeve, waarin een idee zich ondanks alles staande zal moeten houden.
Lees meer:
No comments:
Post a Comment